Door de bomen het bos niet meer zien?

Donderdag zijn we eerst naar de Hoover Dam geweest. We hebben daar een rondleiding gedaan; de korte versie, want het was in het Engels en de helft van ons gezelschap is daar niet zo goed in ;). Indrukwekkend bouwwerk en prachtig om te horen en te zien hoe het gebouwd is. Eén miljoen huishoudens in de USA worden door de opgewekte energie voorzien van stroom van de Hoover Dam.

Daarna doorgereden naar Barstow. Best een flinke rit, maar leuke camping. Weliswaar langs de snelweg, maar daar hebben we eigenlijk niet zoveel van gemerkt. We hadden lekkere plek in de schaduw van de bomen en we hadden een bbq erbij! Snel even boodschappen in de buurt gedaan en vlees en kolen gehaald en onze eerste Amerikaanse bbq (steak and hamburgers) gehouden. De kids hebben daarna nog even met de plaatselijke camping jeugd rond gehangen en toen niet te laat naar bed voor de langste rit van de vakantie op vrijdag.

We moesten vrijdag namelijk 425 kilometer rijden. Om de kids een beetje te ontzien, zijn we vroeg gaan rijden terwijl ze alle vier nog lekker lagen te slapen (ja ja, ik weet dat het onverantwoordelijk is … we hadden dit paar dagen terug trouwens ook gedaan en toen kregen we onderweg ineens een “security check” … oepsie! Ik heb de kinderen zeer luidruchtig uit bed geroepen en als een speer het slaapbankje opgeklapt en op het nippertje zat iedereen daar. Hahaha vier hele duffe koppies terwijl de security officer binnen kwam kijken. Hij zal het vast wel begrepen hebben, maar zei er gelukkig niets van).

Rond 14 uur waren we bij het Sequoia National Park. Niet zo goed voorbereid dit keer bleek … we stonden namelijk bij de zuidelijke ingang van het National Park en daar mochten geen campers groter dan 22 feet naar binnen (onze is 30 feet). Dan maar met de shuttle bus zeiden we bij het bezoekerscentrum. “Ehhh mevrouw, de laatste is net om 14 uur weg gereden”. Dat was dus echt balen. Naar de andere kant van het National Park rijden had ook niet echt veel zin, want dat was ruim twee uur rijden. Men vertelde ons dat de bussen de volgende dag om 8, 10, 12 en 14 uur weer zouden rijden. Toen maar naar de camping door gereden. Die was gelukkig vlakbij (wel goed voorbereid J). Op het eerste gezicht best leuke camping aan een riviertje met een klein zwembad erbij, ware het niet dat er een heeeeeeele grote familie (ik schat ongeveer 50 tenten en zo’n 20 campers) Mexicanen daar was neer gestreken. Best intimiderend als je daar als enige “buitenlanders” met blonde kids tussen staat. Getto blasters her en der luid en duidelijk aanwezig en heel veel kinderen in het kleine zwembad. Niet echt een topcamping  voor mijn gemoedsrust dus.

Op de camping hebben Sandor en ik gekeken hoe we nu de volgende dag zouden gaan indelen, want het programma was naar de watervallen in Yosemite, maar we wilden toch ook wel heel graag de Sequoia Giant Trees zien, zeker nu we zo dichtbij waren. We hebben toen besloten om de bus van 8 uur vanmorgen te nemen. Dat betekende om 7 uur het wekkertje en meteen wegrijden. Uiteraard namen de kids dit ons niet in dank af, maar ze hebben al zo vaak uitgeslapen, dat het een keer moest kunnen hoor!

We waren er ruim op tijd (moest ook, want er was bij verteld “vol is vol”) en waren in 45 minuten boven. Daar stonden al enorme bomen, maar we moesten nog een stukje met een andere shuttle en kwamen toen bij de echte Sherman Trees. Echt gigantisch groot en prachtig! (voor de oplettende kijker, we staan er écht op)

We hadden gezien dat in het National Park beren zouden moeten zijn en ik wilde er graag eentje zien. Ik vroeg aan een ranger waar we de beste kans maakten en hij vertelde ons dat we dan weer een andere shuttle bus moesten nemen en daar zouden we dan misschien een beer kunnen spotten. We moesten daarvoor eerst terug naar het centrale punt. Toen we daar aankwamen, kwamen we erachter dat we onze cameratas (camera zelf had ik gelukkig om mijn nek) bij de Sherman Trees hadden laten liggen. De kids zouden even wachten bij het centrale punt en Sandor en ik hebben meteen de shuttle bus weer terug genomen. Het was maar een klein ritje en de tas hing gelukkig nog aan een hekje, pfffff. Daarna moesten we even wachten tot het busje weer kwam en ineens … ja echt … rende er een beer vlakbij waar we stonden over de weg. Japanner als ik ben, had ik de camera in de aanslag en heb een paar mooie foto’s kunnen maken. Echt super gaaf!!!

Hadden wij even een mooi verhaal toen we weer terug kwamen bij de kinderen. Zelfs de mensen die in het park werken, waren verbaasd dat we op dat punt een beer hadden gezien en vonden mijn foto’s “great”. Tijdens dit rit met de shuttle bus terug naar de camper hadden we een super aardige dame als chauffeuse en ik liet trots mijn foto’s zien en toen vertelde ze dat er ook slangen (blij dat ik díe niet gespot heb!!) en tarantula’s in het gebied wonen. Iets verderop stopte ze de bus en er liep echt een joekel van een tarantula over de weg. Helaas heb ik niet echt een hele goede foto kunnen maken, omdat er meer verkeer achter ons zat en we langzaam door moesten rijden. Maar ik kan jullie zeggen, dat hij GROOT was en dat ik ‘m niet in de camper had willen tegenkomen ;).

Al met al waren we pas om 12 uur weer bij de camper en toen de rit vervolgd naar het oorspronkelijke plan voor vandaag, namelijk Yosemite National Park. We hadden al gezien dat de watervallen in Yosemite echt te ver uit onze route lagen en dat de kans dat ze opgedroogd zijn deze tijd van het jaar groot is, dus besloten om daar niet naartoe te gaan, maar naar Glacier Point. Hierover volgende blog meer.

Groetjes en welterusten (het is hier bedtijd)

XXX